បា.; សំ. ( ន. ) (ភាតុ > ភាតា; ភ្រាត្ឫ) បងប្អូនប្រុស; (រ. ស.) : ព្រះភាតា ។ កនិដ្ឋភាតា ប្អូនប្រុស; ជេដ្ឋភាតា បងប្រុស (រ. ស.) ។
