ភាវនា
ភាវៈនា បា.; សំ. ( ន. ) (ភាវន ឬ ភាវនា) ការចម្រើន, ការនឹកចំពោះត្រង់អារម្មណ៍ដ៏ល្អតែមួយដដែលៗឲ្យច្រើនៗ គឺនឹកហើយនឹកទៀតរឿយៗជាអនេក, ការរំពឹងស្មឹងស្មាធិ៍ តាំងភាវនា, ចម្រើនភាវនា ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ក៏មាន : ខំភាវនា, ភិក្ខុភាវនាកម្មដ្ឋាន ។