ភិន
សំ. បា. ( ន. ) (ភិន្ន ជា គុ. “ដែលបែកហើយ, ធ្លាយហើយ; ដែលផ្សេងគ្នា...”) ស្លាកស្នាម, គ្រឿងសម្គាល់នៅរូបកាយ : មានភិន ។ ភិនភាគ ចំណែកស្លាកស្នាមជាគ្រឿងសម្គាល់; រូបរាង, ទ្រង់ទ្រាយដែលមានគ្រឿងចំណាំឲ្យស្គាល់បាន ។ ភិនភេទ ភេទដែលមានភិន, រូបរាងដែលមានសណ្ឋានឬមានលក្ខណៈផ្សេងគ្នា ។