ភិន-នោ-ទ សំ. បា. ( ន. ) (< ភិន្ន “ផ្សេង, ទីទៃ” + ឧទរ “ពោះ, ផ្ទៃ”) បង​ប្អូន​ដែល​កើត​អំពី​មាតា​ផ្សេង​គ្នា​តែ​រួម​បិតា​មួយ គឺ​បង​ប្អូន​ឪពុក​ជាមួយ​ម្ដាយ​ទីទៃ បង​ភិន្នោទរ, ប្អូន​ភិន្នោទរ ។