ភី-យោ បា.; សំ. ( គុ. ) (ភូយស៑) ច្រើន, លើសលែង, ពន់ពេក; និយាយថា ភិយ្យោសោ ក៏មាន (ច្រើនប្រើក្នុងកាព្យ) ។
