ភិសៈ-- សំ. ( កិ. ) (វិស្មយ) វង្វេងស្មារតីដោយខ្លាច, ភាន់ភាំង, សង្ស័យ, ស្ងើចឬស្ញែងដោយភាន់គំនិត ។ ខ្មែរច្រើនប្រើសំដៅសេចក្ដីថា “គួរឲ្យចាប់ចិត្តស្រឡាញ់, គួរឲ្យស្នេហា, ...” : បង ឬ ប្អូនភិសវង់, គួរឲ្យភិសវង់ ។
