ភុដិស-សៈ​ជន់ បា.; សំ. ( ន. ) (ភុជិស្ស + ជន; ភុជិឞ្យ--) ជន​អ្នក​ជា គឺ​អ្នក​ដែល​ឥត​ជំពាក់​បំណុល​គេ​ឬ​ដែល​មិន​មែន​ទាសៈ, ទាសី​គេ ។