ភូតៈពែត សំ.; បា. ( ន. ) (--វៃទ្យ; --វេជ្ជ) ពេទ្យចាប់ខ្មោចឬដេញខ្មោចបិសាច ដែលមកយាយី ។ ភូតវេទ្យ
