ជើង ដ សំ.; បា. ( កិ. ) (ភុក្ដ; ភុត្ដ) បរិភោគ​ហើយ, ស៊ី​ផឹក​ហើយ; ប៉ុន្ដែ​ដែល​ពួក​កវី​ខ្មែរ​យើង​ធ្លាប់​ប្រើ​ពាក្យ​កាព្យ​រៀង​មក សំដៅ​សេចក្ដី​ថា បរិភោគ​ហើយ ក៏​បាន, ថា កំពុង​បរិភោគ ក៏​បាន, ថា នឹង​បរិភោគ ក៏​បាន ដូច ព. កា. ថា ភាន​អើយ​អញ​ឃ្លាន តើ​បាយ​នៅ​មាន សល់​ក្ដាំង​ខ្លះ​ទេ ឲ្យ​អញ​ភោក្ដា សម្រន់​កាយេ សោះ​ពោះ​ទទេ អញ​ឃ្លាន​ណាស់​ភាន ។ (រឿង​បុណ្ណ​បុរស) ។ ប្រើ​ជា បរិភោក្ដា ក៏​បាន (សំ. បរិភុក្ដ; បា. បរិភុត្ត) ។