ភៃ សំ. បា. ( ន. ) (ភយ) សេក្ដីខ្លាច; ហេតុឬដំណើរដែលគួរខ្លាច : កើតភ័យ, មានភ័យ ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ក៏មាន : ខ្ញុំភ័យណាស់ ខ្ញុំខ្លាចណាស់; កុំភ័យ! កុំខ្លាច! ឬកុំព្រួយ! ។ ភ័យភិត ឬ ភិតភ័យ ខ្លាចខ្លាំង ឬ ខ្លាចណាស់ ។ល។
