ភ្ជួរ

( កិ. ) រម្លើង​ដី​ដោយ​ន័ង្គល​ឲ្យ​របើក​ជា​អាចម៍​បំណះ : ភ្ជួរ​ស្រែ, ភ្ជួរ​ដី​ចម្ការ ។