( ន. ) ល្បត់ខ្លួនពស់ដែលពេនមានសណ្ឋានដូចជា ចង្វាយ : ភ្នេនពស់ ។ ជួរកណ្ដាប់ស្រូវទុំដែលរៀបជាវង់ល្មមដឹកគោឬក្របីបញ្ជាន់មួយលើកបាន : ភ្នេនកណ្ដាប់ ។ អ្វីៗដែលគេចាប់បំពេនជាវង់មូលបានក៏ហៅ ភ្នេន ដែរ ។
