1. មៈកុត បា.; សំ. ( ន. ) (មកុដ ឬ មង្កុដ; មកុដ ឬ មុកុដ) គ្រឿង​ប្រដាប់​ធ្វើ​ដោយ​មាស​សុទ្ធ មាន​រាង​ក្រឡូម មាន​កំពូល រំលេច​ដោយ​ក្បាច់​រចនា​ដ៏​វិចិត្រ​ ដាំ​ត្បូង សម្រាប់​ក្សត្រិយ៍​ទ្រង់​រាជ្យ​ទ្រង់​ពាក់​ព្រះ​សិរ, រាប់​បញ្ចូល​ក្នុង​រាជ​កកុធ​ភណ្ឌ : មកុដ​រាជ្យ, ស្ដេច​ទ្រង់​មកុដ ។
  1. (គ្រឿងលំអ)សូម្បី​ធ្វើ​ដោយ​ស្មាច់​ក្រដាស​ឬ​សំពត់​រចនា​វិចិត្រ​បិទ​មាស​ដាំ​កញ្ចក់​ក៏​ហៅ មកុដ ដែរ, សម្រាប់​ប្រើ​ជា​គ្រឿង​ល្ខោន ។ គ្រឿងអលង្ការមួយយ៉ាងធ្វើពីមាសឬលោហៈផ្សេងៗ ឬធ្វើពីក្រដាសស្មាច់ ហើយ បន្ទំក្បាច់ខ្មុកឬធ្វើពីកំណាត់ បិទពណ៌មាសដាំត្បូង ដែលមានកំពូលនិងរចនាតាមក្បាច់ផ្សេងៗដ៏ល្អវិចិត្រ សម្រាប់ពាក់នៅលើក្បាល។