ម័ច-ចុ បា.; សំ. ( ន. ) (ម្ឫត្យុ) មរណៈ; សេចក្ដី​ស្លាប់ (ម. ព. ម្រឹត្យូវ ផង) ។ មច្ចុ​ភ័យ ដំណើរ​ខ្លាច​សេចក្ដី​ស្លាប់, សេចក្ដី​ខ្លាច​ស្លាប់ ។ មច្ចុ​រាជ ស្ដេច​សេចក្ដី​ស្លាប់, សេចក្ដី​ស្លាប់​ដែល​ទុក​ដូច​ជា​ស្ដេច; ព្រះ​យម​រាជ ។ មច្ចុ​សង្គ្រាម ចម្បាំង​សេចក្ដី​ស្លាប់, សេចក្ដី​ស្លាប់​ដែល​ទុក​ដូច​ជា​ចម្បាំង​ឬ​ដូច​ជា​សង្គ្រាម ។ល។