ម័ច-ឈ័ន-តិកៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (មជ្ឈន្តិក, មជ្ឈណ្ហ ឬ--កាល; មធ្យាន្តិក, មធ្យាហ្ន ឬ--កាល, មធ្យទិន) ពេលថ្ងៃត្រង់ : ឈប់សម្រាកក្នុងមជ្ឈន្តិកកាល (ប្រើជា មជ្ឈន្តិកសម័យ ក៏បាន) ។
