មជ្ឈេលុប
ម័ច-ឈេ លប់ ឬ--លោប៉ៈ បា. ( ន. ) (--លោប) សព្ទ, ពាក្យ ឬសង្កាត់ពាក្យ ដែលលុបកណ្ដាលខ្លះចេញទុកឲ្យនៅតែខាងដើមនិងខាងចុង; ខាងភាសាបាលីដូចជា : សុដ្ឋុភាសិត “ពាក្យដែលគេពោលដោយប្រពៃ” លុបទុកត្រឹមតែ សុភាសិត “ពាក្យត្រឹមត្រូវ, ពាក្យពីរោះ”, ធាតុ-និធាន-ចេតិយ “ចេតិយជាទីតម្កល់ធាតុ ឬចេតិយដែលគេបញ្ចុះធាតុ” លុបទុកត្រឹមតែ ធាតុចេតិយ “ចេតិយបញ្ចុះធាតុ” ជាដើម; ខាងភាសាខ្មែរ, ដូចជា : ផ្ទះ-របស់-ខ្ញុំ ជា ផ្ទះខ្ញុំ, សត្វ-នៅ-ក្នុង-ទឹក ជា សត្វទឹក, អាវ-សម្រាប់- ការពារ-ទឹក-ភ្លៀង ជា អាវភ្លៀង ជាដើម ។ មជ្ឈេលោប