មៈនី សំ. បា. ( ន. ) (មណិ) ឈ្មោះ​កែវ​ឬ​ត្បូង​វិសេស​មួយ​ប្រភេទ; ពេជ្រ, ខ្យង​ដាំ; ច្រើន​និយាយ​ថា កែវ​មណី ។ មណីការ ជាង​ច្នៃ​ត្បូង, ជាង​ច្នៃ​ពេជ្រ, ដាំ​ខ្យង ។ មណី​ជោតិរស (--រស់) ឈ្មោះ​កែវ​វិសេស​មួយ​ប្រភេទ​មាន​តំណាល​ក្នុង​គម្ពីរ​ខាង​ពុទ្ធ​សាសនា​ថា មាន​អានុភាព​អាច​ឲ្យ​សម្រេច​ប្រយោជន៍​គ្រប់​យ៉ាង​បាន តាម​ចំណង់​របស់​អ្នក​ត្រូវ​ការ (ម. ព. ជោតិរស ផង) ។ មណីរត្ន ឬ--រ័ត្ន (--រ័ត្ន) កែវ​មណី, ពេជ្រ​មាន​តម្លៃ ។ល។