មៈនុញ ឬ មនុញ-ញៈ បា.; សំ. ( ន. ) (មនោជ្ញ) ដែល​ជា​ទី​គាប់​ចិត្ត, គាប់​អធ្យាស្រ័យ, ល្អ, ប្រពៃ...។ មនុញ្ញ​ផល (--ញៈ--) ផល​ជា​ទី​គាប់​ចិត្ត ។ មនុញ្ញ​ភាព ភាព​ជា​ទី​ពេញ​ចិត្ត, សេចក្ដី​ពេញ​ចិត្ត, ការ​ត្រូវ​ចំណុច​ចិត្ត ។ មនុញ្ញ​ភោជន ភោជន​ជា​ទី​គាប់​ចិត្ត, អាហារ​ឆ្ងាញ់​ពីសា ។