មល្ល
ម៉ល់-លៈ ឬម័ល សំ. បា. ( ន. ) ដែលមាំទាំ, រឹងប៉ឹង ។ ន. អ្នកចំបាប់ ។ ឈ្មោះជាតិមនុស្សពួកមួយក្នុងមជ្ឈិមប្រទេសជាន់ពុទ្ធកាល ។ មល្លយុទ្ធ (ម៉ល់-លៈយុត) ការចំបាប់គ្នា, លេងចំបាប់ ។ មល្លរាជ (ម៉ល់-លៈរាច) ព្រះរាជាជាតិមល្លៈ; ពួកព្រះរាជាទាំងនេះ ដែលចាត់ការថ្វាយព្រះភ្លើងព្រះបរមសពនៃព្រះសក្យមុនីសម្ពុទ្ធ ។