មហន្ត
មៈហន់តៈ ឬមៈហន់ បា.; សំ. ( គុ. ) (មហត៑, មហន្ត៑) ធំ; ច្រើន; ប្រសើរ; សម្បើម ... ។ មហន្តគុណ (មៈហន់តៈគុន) គុណធំ, គុណធ្ងន់ ។ មហន្តទោស (មៈហន់តៈ--) ទោសធំ, ទោសធ្ងន់ ។ មហន្តរាយ (មៈហន់-តៈរ៉ាយ) អន្តរាយធំ, សេចក្ដីវិនាសធំ, មានមហន្តរាយដោយត្រូវភ្លើងឆេះផ្ទះ ។