មៈហន់ធៈកា បា. ( ន. ) (< មហន្ត > មហ “ធំ” + អន្ធការ “ងងឹត”) ងងឹតធំ, ងងឹតខ្លាំង ។ គុ. ដែលមានងងឹតខ្លាំង : ទីមហន្ធការ ។
