មៈហិច-ឆៈ តា បា. ( ន. ) (មហា + ឥច្ឆតា) សេចក្ដីប្រាថ្នាធំ, ការចង់បានច្រើន, សេចក្ដីលោភលន់ : មហិច្ឆតា ជាធម្មជាតិនាំឲ្យមានការច្រណែនឈ្នានីសចំពោះគ្នីគ្នា ។ ព. ផ្ទ. អប្បិច្ឆតា.. ។
