មហិមា
មហិមា សំ.; បា. ( គុ. ) (មហិមន៑, មហិមន្ត៑ ឬ មហិមា; មហិមន្តុ > មហិមា) ដែលមានច្រើន, ច្រើនក្រៃ, ក្រៃកន្លង; ធំសម្បើម, ដែលគួរស្បើម : ច្រើនមហិមា, ខ្លាំងមហិមា ។ ន. ភាវៈធំ, ទូលាយ ។ ប្រើជា កិ. វិ. ក៏បាន : ខឹងមហិមា ឬ–មហិមន្ត; ច្រើននិយាយក្លាយថា មោះហិមា គួរលែងប្រើ (ព. កា.) : កងពលច្រើនក្រៃមហិមា ឥតមានរួញរា គឃារុកចូលឥតក្រែង ។ ក្រអឺតក្រទឺតឃើញស្ដែង សន្ធាប់គ្នាឯង ឲ្យខ្លាចស្ញប់ស្ញែងរាល់ប្រាណ សត្រូវពុំអាចរុញច្រាន តទប់ពុំបាន ក៏រត់ប្រញាយថយក្រោយ ។ល។ មហិមន្ត