ស. ( ន. ) (មះប្រាង អ. ថ. ម៉ៈប្រាង) ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ ស្លឹក​ស្រដៀង​នឹង​ស្វាយ តែ​តូច​ៗ​ជាង​ចុង​ស្រួច​ៗ​ផ្លែ​ខ្ចី​មាន​រស​ជូរ លុះ​ដល់​ទុំ​មាន​សម្បុរ​លឿង, ប្រើ​បរិភោគ​ជា​អាហារ; ខ្លះ​មាន​រស​ផ្អែម (ច្រើន​មាន​សម្បូណ៌​នៅ​ខែត្រ​បាត់ដំបង គេ​ដាំ​ជា​ដំណាំ​ស្រុក), ខ្លះ​មាន​រស​ផ្អែម​លាយ​ជូរ (ច្រើន​មាន​សម្បូណ៌​នៅ​ព្រៃ​ភ្នំ​ខ្លះ​ដោយ​អន្លើ ក្នុង​ខែត្រ​កំពត) ។