មាតាមៈហៃ-យៈកា បា. ( ន. ) (< មាតុ + អាមហី + អយ្យកា “ជីដូនរបស់មាតានៃម្ដាយ”) ជីដូនទួតខាងមាតា; (រ. ស.) : ព្រះមាតាមហយ្យកា, ប្រើជា មាតាមហយ្យិកា ក៏បាន (ម. ព. មហយ្យកោ ផង) ។
