យាប៉ៈន៉ៈម៉ាត់ បា. សំ. ( ន. ) (យាបនមាត្រ) អាហារ​សម្រាប់​ញ៉ាំ​ជីវិត​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ គឺ​ស្បៀង​សម្រាប់​ចិញ្ចឹម​ជីវិត : ចេត​បុត្រ​ព្រាន​ព្រៃ​និយាយ​ប្រាស្រ័យ​ថា ហៃ​តា​ព្រឹទ្ធាចារ្យ​អ្ហើយ ចូរ​តា​ជី​យក​សាច់ ឆ្អើរ​និង​ទឹក​ឃ្មុំ​នេះ​ទៅ គ្រាន់​ជា​យាបនមត្ត​តាម​ផ្លូវ​ចុះ (ម. កណ្ឌចូឡពន) ។ ខ្មែរ​ក្នុង​សម័យ​ពី​ដើម​ប្រើ​ពាក្យ យាបនមត្ត នេះ​ឃ្លាត​ក្លាយ​ជា យាបរមត្ត ក៏​មាន ដោយ​ពុំ​យល់​អត្ថ​ន័យ​របស់​បាលី​នេះ ។ យើង​អាច​ប្រើ​ពាក្យ យាបនមត្ត នេះ​ថា ស្រូវ​អង្ករ​ល្ង​សណ្តែក​ជាដើម​ថា​ជា យាបនមត្ត ក្នុង​គ្រួសារ​ក៏​បាន : ឆ្នាំ​នេះ គ្រួសារ​ខ្ញុំ​មាន​យាបន​មត្ត​គ្រប់គ្រាន់ មិន​ខ្វះ​ខាត​ខ្លះ​ដូច​ឆ្នាំ​ទៅ​មិញ​ទេ ។ ប្រើ​ជា គុ. ផង​ក៏​បាន “ដែល​ល្មម​ចម្អែត​អាត្មា​បាន, ដែល​ល្មម​មួយ​ចម្អែត” ។