យុគៈលៈ សំ. បា. ( ន. ) (យុគល) គូ; ខ្មែរ​ច្រើន​ប្រើ​តែ​ដែល​ប្រកប​ជា​បទ​សមាសៈ យុគល​បាទ ឬ បាទ​យុគល (យុគៈលៈបាត ឬ បាទៈយុគល់) ជើង​ទាំង​គូ គឺ​ជើង​ទាំង​ពីរ; (រ. ស.) : ព្រះ-- (ព្រះ​បាទ​ទាំង​គូ) ។ យុគល​ហត្ថ ឬ ហត្ថ​យុគល (យុគៈលៈហ័ត ឬ ហ័តថៈយុគល់) ដៃ​ទាំង​គូ គឺ​ដៃ​ទាំង​ពីរ; (រ. ស.) : ព្រះ-- (ព្រះ​ហស្ត​ទាំង​គូ) ។ល។ យុគល