សំ. បា. ( ន. ) (យោគិន៑; យោគី) អ្នកមានព្យាយាមខាងការភាវនា, អ្នកមានព្យាយាមខាងការស្មិងស្មាធិ៍, អ្នកចម្រើនកម្មដ្ឋាន; បព្វជិត; តាបស, ឥសី; បើស្រ្តីជា យោគិនី ។ យោគី
