យោព្វនៈ
យោប-ពៈនៈ បា. សំ. ( ន. ) (យោព្វន ឬ យោព្វញ្ញ; យៅវន, យៅវន្យ ឬ យុវន) វ័យក្មេង, វ័យកំលោះក្រមុំ ។ យោព្វនម័ទ ឬ យៅវនម័ទ (យោប-ពៈនៈមុ័ត ឬ យៅវៈនៈ--) សេចក្ដីស្រវឹងក្នុងចិត្តរបស់កំលោះឬក្រមុំ គឺសេចក្ដីភ្លើនចិត្តដោយអាងថាខ្លួនអញនៅកំលោះឬនៅក្រមុំ (មិនយល់ថាខ្លួននឹងមានសេចក្ដីប្រែប្រួល); សេចក្ដីស្រវឹងដោយយល់ថាខ្លួនអញមិនទាន់ចាស់នៅឡើយទេ (សម្រាប់អ្នកដែលមានវ័យចាស់ហើយ កំបាំងគំនិតមិនឃើញជរាធម៌ គឺមិនយល់ថាខ្លួនចាស់ហើយ) ។ យៅវ័ន,យៅវ័ន្យ