យំ
( កិ. ) បញ្ចេញសូរសព្ទព្រមទាំងចេញទឹកភ្នែកព្រោះសេចក្ដីសោកស្តាយអាល័យ ឬព្រោះមានទោមនស្សអាក់អន់ចិត្ត ឬក៏ព្រោះឈឺចាប់ខ្លាំង ។ យំគោក ឬ យំស្ងួត យំគ្មានទឹកភ្នែក ។ យំគាំង យំគាំងលង់ បាត់សូរសព្ទម្តងៗ : ក្មេងយំគាំង ។ យំចុងជើង យំសោកជិតចុងជើងអ្នកដែលឈឺដាបឬបុគ្គលស្លាប់ ។ យំទារ យំទាររកចំណីជាដើម ។ យំទួញ យំរៀបរាប់បូរបាច់ដោយសោកស្តាយ ។ យំយប់ យំតែក្នុងវេលាយប់ៗ : ក្មេងយំយប់ ។ យំយាម ពោលពាក្យរលាក់រលែកតាមបទគ្វាម ដែលលើកចងជាសេចក្ដីរៀបរាប់ទៅ រកសពដែលតម្កល់នៅទីនោះ ក្នុងពេលយាមមានកំណត់, ច្រើនតែកំណត់ក្នុង ១ ថ្ងៃត្រឹម ៤ ដងគឺ វេលាអធ្រាត្រ, ជិតព្រឹក, ថ្ងៃត្រង់, ព្រលប់ (អ្នកយំយាមច្រើនតែពួកស្រ្តី, ប្រើចំពោះតែសពឥស្សរជន មានក្សត្រិយ៍ទ្រង់រាជ្យជាដើម) ។ យំយែក (ម. ព. យែក) ។ យំរហាម យំហូរទឹកភ្នែករហាម ។ យំរំងាស់ (ព. ប្រ.) យំយូរក្រស្ងៀម : ក្មេងយំរំងាស់ ។ យំលំប៉ា ឬ យំរំអុក យំទទូចទាររឿយៗមិនលែង, យំមិនងាយស្ងៀមនាំឲ្យកើតអផ្សុក : ក្មេងយំលំប៉ា ឬ យំរំអុក ។ យំរ៉ាំរ៉ៃ យំជាប់ក្រស្ងៀម ។ យំសោក យំបូរបាច់ដោយសេចក្ដីស្តាយស្រណោះ ។ យំអណ្តឺតអណ្តក យំដោយដកខ្យល់ដង្ហើមលង់ៗ លិចៗអណ្តែតៗ ប៉ផ្តឺតប៉ផ្តក់ : ក្មេងយំអណ្តឺតអណ្តក ។ល។ ស្ករយំ (ព. ប្រ.) ស្ករដែលរឹងហើយប្រែជាជ្រាយជោរព្រោះត្រូវចំហាយក្តៅខ្លាំងឬត្រជាក់ខ្លាំង ។
- សត្វយំ ឬ សត្វចាំត្រពាំង ជាឈ្មោះបក្សីមួយប្រភេទ មានក្បាល ក ទ្រូង ចំពុះ ជើងភ្នែកពណ៌ក្រហមភ្លឺ ដងខ្លួនពណ៌ប្រផេះ ជុំវិញភ្នែកពណ៌ស្វាយ។ នៅពេលមិនទាន់ពេញវ័យ បក្សីនេះមានក្បាល និងដងខ្លួនប្រផេះក្រម៉ៅ។ បក្សីនេះច្រើនរស់នៅតាមព្រៃស្រោង ដំណុះព្រៃក្មេងជាដើម។ សត្វយំ ឬ សត្វចាំត្រពាំង គឺជាប្រភេទបក្សីកម្រមួយប្រភេទ ស្ថិតក្នុងកំណត់ត្រាចុងក្រោយ នៅតំបន់ភ្នំបូកគោ តាមរយៈម៉ាស៊ីនថតស្វ័យប្រវត្តិ។ ចំណែករដូវបន្តពូជគឺចាប់ពីខែឧសភា ដល់ខែសីហា។