រគឹង
( គុ. ) ដែលឡើងសាច់ពកឬកន្ទួលតូចៗថ្គោលៗដាសពាស : មុខកើត មុនរគឹង ។
( ន. ) ឈ្មោះដង្កូវមួយប្រភេទកើតក្នុងមើម មានមើមដំឡូងជ្វាជាដើម ស៊ីសាច់មើមនោះរទុះមានក្លិនខារ : មើមដំឡូងជ្វារគឹងស៊ី (អ្នកស្រុកខ្លះហៅ គ្រឹង ឬ ជ្រឹង) ។