រុ័ច-ជៈទាយាត បា. ( ន. ) អ្នក​ដែល​ត្រូវ​បាន​រាជ​សម្បត្តិ​ជា​មរតក, ព្រះ​រាជ​ឱរស​ដែល​បម្រុង​នឹង​បាន​សោយ​រាជ្យ​តំណាង​ព្រះ​វរ​បិតា : ព្រះ​រាជ​បុត្រ​អង្គ​នុ៎ះ ជា​រជ្ជ​ទាយាទ (ម. ព. ទាយាទ ទៀត​ផង) ។