( គុ. ) ដែលរវីតរវែតឬទ្រែមទ្រម មិនមាំមួនព្រោះពិការឬព្រោះកើតរោគមានដំបៅជាដើម : មនុស្សរដេមរដម (និយាយថា រដែមរដម ក៏មាន, តាមទម្លាប់ប្រើ) ។
