រដ្ឋ

រ័ត-ឋៈ បា.; សំ. ( ន. ) (រ័ត, បើប្រើជាបទសមាសរៀងជាខាងដើមសព្ទឯទៀត អ. ថ. រ័ត-ឋៈ) ន. (រាឞ្រ្ត) ដែន, ប្រទេស; អ្នកនៅក្នុងដែន, រាស្រ្ត, ប្រជាជន ។ រដ្ឋកម្ម, រដ្ឋការ, រដ្ឋកិច្ច ឬ រដ្ឋក្រឹត្យ ការឬកិច្ចសម្រាប់ដែនឬសម្រាប់ប្រទេស, កិច្ចការរបស់រាស្រ្ត ។

រដ្ឋធម្មនុញ្ញ ឬ រដ្ឋធម្មនូញ្ញ : ច្បាប់បញ្ញត្តសម្រាប់ប្រទេសនីមួយៗ, ច្បាប់ទុកជាគោលចារឹកក្នុងការគ្រប់គ្រងរដ្ឋនីមួយៗ ដែលសភាបានបញ្ញត្តតែងតាំងឡើង ។
រដ្ឋធានី : ទីក្រុងធំរបស់ប្រទេសនីមួយៗ ជាទីតាំងនៃរដ្ឋាភិបាលឬជាទីនៅនៃប្រមុខរបស់ប្រទេស ។
រដ្ឋនាយក ឬ រដ្ឋាធិបតី : រដ្ឋាភិបាល អ្នកត្រួតត្រាដែន, អ្នកគ្រប់គ្រងរក្សាប្រទេស (តំណាងក្សត្រិយ៍ទ្រង់រាជ្យ); ព្រះរាជា ។
រដ្ឋបាល : អ្នករក្សាដែនឬប្រទេស; ក្រសួងរាជការកាន់កាប់កិច្ចការក្នុងប្រទេស ជាគូគ្នានឹងតុលាការ : មន្ត្រីខាងរដ្ឋបាល, ក្របខ័ណ្ឌខាងរដ្ឋបាល ។
រដ្ឋបាលន៍ : ការរក្សាដែនឬប្រទេស ។
រដ្ឋបុរស : បុរសអ្នកទំនុកបម្រុងប្រទេស, បុរសអ្នកមានចំណេះចេះរក្សាប្រទេស ។
រដ្ឋប្បវេណី (រ័ត-ឋ័ប-ប៉ៈវេនី) : បវេណីសម្រាប់ដែន; ឈ្មោះច្បាប់បញ្ញត្តអំពីដំណើរកិច្ចការនិងសណ្ដាប់ធ្នាប់របៀបរបបផ្សេងៗតាមបវេណីរបស់ប្រជាជនក្នុងប្រទេសដែលនៅក្នុងឱវាទនៃរាជបញ្ញត្តិ ។
រដ្ឋប្រសាន្តិភាព ឬ រដ្ឋសន្តិភាព : ការស្ងប់ដែលមានក្នុងដែន, សេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ប្រជាជន ។
រដ្ឋប្រសាសន៍ : ការប្រិតប្រៀនប្រជាជនឲ្យស្ថិតនៅក្នុងអំណាចច្បាប់, ការគ្រប់គ្រងប្រទេស ។
រដ្ឋប្រសាសនន័យ ឬ រដ្ឋប្រសាសនោបាយ : ការដឹកនាំឬឧបាយណែនាំឲ្យប្រជាជនស្ថិតនៅក្នុងអំណាចច្បាប់; វិជ្ជាឬបែបបទជាគោលចារឹកសម្រាប់គ្រប់គ្រងប្រទេស ។
រដ្ឋប្រហារ : ការចាប់ចងរំលំអ្នកគ្រប់គ្រងរដ្ឋដែលខ្លួនមិនពេញចិត្ត ដើម្បីកាន់កាប់អំណាចខ្លួនឯង, អំពើរបស់អ្នកកាន់កាប់អំណាចដែលទម្លាយបង់ចោលនូវរបបគ្រប់គ្រងរដ្ឋ ដើម្បីឡើងកាន់កាប់អំណាចខ្លួនឯងវិញ ដោយខ្លួនមិនពេញចិត្តចំពោះរបៀបគ្រប់គ្រងពីមុន : ធ្វើរដ្ឋប្រហារ ។
រដ្ឋមណ្ឌល : មណ្ឌលរបស់ដែន, ប្រទេសទាំងមូល, រដ្ឋមន្ត្រី មន្ត្រីអ្នកទំនុកបម្រុងស្រុកទេស, មន្ត្រីដែលនាយកអ្នកកាន់អំណាចនីតិប្រតិបត្តិ បានជ្រើសរើសឡើងដើម្បីត្រួតត្រាមុខតំណែងរាជការ ធំៗរបស់រដ្ឋ : រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌, រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងធម្មការ; ការប្រឹក្សាអំពីការរក្សាឬទំនុកបម្រុងប្រទេស ។
រដ្ឋលេខាធិការ : លេខាធិការរបស់រដ្ឋគឺមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ដែលមានមុខតំណែងជារដ្ឋមន្ត្រី ។
រដ្ឋលេខាធិការដ្ឋាន : ទីស្ដីការនៃរដ្ឋលេខាធិការ ។
រដ្ឋវាសី : អ្នកនៅក្នុងរដ្ឋ, អ្នកអាស្រ័យនៅក្នុងដែន (ឥត្ថី. រដ្ឋវាសិនី) ។
រដ្ឋសភា : ទីប្រជុំប្រឹក្សាការសម្រាប់ប្រទេស; សាលាសម្រាប់ប្រជុំប្រឹក្សាការទំនុកបម្រុងឬគ្រប់គ្រងរក្សាស្រុកទេស ។
រដ្ឋសភាធីបតី ឬ រដ្ឋសភានាយក : អធិបតីនាយកនៃរដ្ឋសភា ។
រដ្ឋសីមា : ព្រំប្រទល់របស់រដ្ឋគឺទីខ័ណ្ឌនៃដែនដីរបស់រដ្ឋដែលនៅជិតជាប់គ្នា ។
រដ្ឋាករ : អាកររបស់រដ្ឋ; កន្លែងរាជការទទួលបន្ទុកខាងហូតពន្ធដារផ្សេងៗ ។ល។ ប្រើជាបទសមាសរៀងខាងចុងសព្ទដទៃក៏បាន, ដូចជា : កម្ពុជរដ្ឋ (--រ័ត) ដែនកម្ពុជា, ប្រទេសខ្មែរ ។
ចុល្លរដ្ឋ (ចុលល៉ៈរ័ត) : ដែនឬប្រទេសតូច ។
មហារដ្ឋ : ដែនឬប្រទេសធំ ។
សាន្តិរដ្ឋ : ដែនឬប្រទេសដែលមានសេចក្ដីសុខសាន្ត ។ល។