( ឧ. ) សូរ​ឮ​ណូង​ណាង​ៗ​រឿយ​ៗ ។ កិ. វិ. ឬ គុ. (ព. ប្រ.) ដែល​រហ័ស​តតូង​តតាង​ហួស​ពេក ឬ​ដែល​ខឹង​ខ្លាំង​ចាប់​នេះ​ចាប់​នោះ​បោក​បោះ​តតូង​តតាង : ធ្វើ​ការ​រណូង​រណាង; ខឹង​រណូង​រណាង; ចិត្ត​ខ្លាំង​រណូង​រណាង ។