( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ដែល​វែង​ឬ​អន្លាយ​ចេញ​ដូច​គេ​រាយ : ធ្លាក់​រតាយ; វែង​រតាយ (ម. ព. រតាត់ និង​រតេយ ផង) ។