( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ដែល​ចេញ​អាការ​គោង​ៗ​ស្រាវ​ៗ : ទោច​ឡើង​ដើម​ឈើ​រតាវ; ឃើញ​តែ​ជើង​រតាវ​ៗ (ម. ព. រតេវ ផង) ។