( កិ. វិ. ) ដែល​ដួល​ក្រាប​ក្បាល​ចុះ​ដង្ហែ​គ្នា : ដួល​រតេត; ឬ​ដែល​ក្រាប​ក្បាល​ចុះ​ខ្ពស់​ក្រោយ​ជិត​ៗ​គ្នា: ក្រាប​រតេត ។ ប. ពាក្យ​សម្រាប់​និយាយ​ផ្សំ​នឹង​ពាក្យ រតូត ថា : រតេត​រតូត រកូត​ខ្ពស់​ៗ​ទាប​ៗ មិន​ចុះ​របៀប​គ្នា ។