រ័ត-តិន-ទិប បា. ( ន. ) (រត្តិន្ទិវ < រត្តិ “យប់” + ទិវ “ថ្ងៃ”, វ > ព) យប់​និង​ថ្ងៃ, មួយ​យប់​មួយ​ថ្ងៃ ។ (ព. កា.) : ខំ​ដើរ​ធ្វើ​គ្រូ​មើល​ជំងឺ គេ​ឈឺ​ស្ទើរ​រាល់​រត្តិនិ្ទព នឹក​ស្មាន​ថា​នឹង​បាន​ទ្រនឹប ស្រាប់​តែ​គេ​លឹប​ឥត​ឲ្យ​សោះ ។