រ័ន-ធៈកៈ ស័ត បា. ( ន. ) (< រន្ធក “ដែលនៅក្នុងរន្ធ, ក្នុងរូង” + សត្ត “សត្វ”) សត្វដែលអាស្រ័យនៅក្នុងរន្ធឬក្នុងរូង : ចង្រិត, ជាស,... ជារន្ធកសត្ត (សរសេរជា រន្ធកសត្វ ក៏បាន) ។