( កិ. ) ប្រែ​ពី​រឹង, ពី​ខន់, ខាប់ ទៅ​ជា​រាវ ឬ​ពី​កក, ពី​គោក​ទៅ​ជា​ទឹក : សំណ​រលាយ, ក្រមួន​រលាយ, ឈាម​រលាយ, ទឹក​កក​រលាយ ។ ព. ប្រ. ត្រូវ​អន្តរាយ, វិនាស, ខូច, បាត់ : រលាយ​ទ្រព្យ, រលាយ​ខ្លួន ។ រសាយ : រលាយ​កំហឹង ។ រលាយ​សាច់​មួយ ដែល​ជិត​ចូល​សាច់​គ្នា​តែ​មួយ : ភ្ជិត​ឈើ​រលាយ​សាច់​មួយ ។ ព. ប្រ. ដែល​ត្រូវ​ចិត្ត​គំនិត​គ្នា​យ៉ាង​ស្និទ្ធ​ជិត : ត្រូវ​គំនិត​គ្នា​រលាយ​សាច់​មួយ ។ល។

( ន. ) ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ សន្តាន​ជ្រួយ, គេ​ច្រើន​ប្រើ​ស្លឹក​និង​សំបក​ធ្វើ​ជា​ថ្នាំ​រម្ងាប់​រោគ : សំបក​រលាយ ។