រាស្រ្ត
រាស សំ. បា. ( ន. ) (រាឞ្រ្ត; រដ្ឋ) ដែន, ប្រទេស; អ្នកនៅក្នុងដែន, ប្រជាជន ។ ខ្មែរប្រើពាក្យនេះ សំដៅសេចក្ដីថា “ប្រជាជនសម្រាប់ដែន (ក្រៅពីពួកក្សត្រិយ៍និងនាហ្មឺន)” : ពួករាស្រ្ត, កែនរាស្រ្ត ។ រាស្រ្តទាស រាស្រ្តជាខ្ញុំបម្រើគេឬបណ្ដារាស្រ្តដែលទុកថាជាខ្ញុំម្ចាស់ផែនដី ។ រាស្រ្តប្រជា ឬប្រជារាស្រ្ត ពួកជនចំណុះដែន ។ បណ្ដារាស្រ្ត រាស្រ្តទាំងឡាយ, រាស្រ្តគ្រប់គ្នា ។អាណាប្រជារាស្រ្ត ប្រជារាស្រ្តក្នុងអាណាចក្រនីមួយ ។ អាណាប្រជានុរាស្រ្ត (<អាណា + ប្រជា+អនុ+រាស្រ្ត) ប្រជារាស្រ្តធំតូចក្នុងអាណាចក្រនីមួយ ។ល។ (ម. ព. រដ្ឋ និង ប្រជា ផង) ។