( កិ. ) គិត​ពិចារណា, គិត​គ្នេរ, គិត​ច្រើន; គិត​កាញ់​ល្អិត​ល្អោច​ច្រើន​ពេក: រិះ​មើល​ទាល់​តែ​ឃើញ​ពិត; ខ្វះ​ខាត​អ្វី​ត្រូវ​ទារ​យក​តាម​ការ​ចុះ​ខ្ញុំ​មិន​រិះ​ទេ ។ គុ. ដែល​កាញ់​គ្នេរ​ពេក, ដែល​កំណាញ់​កំបុត​កំបួញ : មនុស្ស​រិះ ។ រិះ​គន់ គន់​មើល​ដោយ​រិះ គឺ​គន់​មើល​រិះ​រក​ទោស​រក​កំហុស​គេ ឬ រក​ដំណើរ​ទាស់​ឆ្គង ។ រិះ​គិត គិត​ហើយ​គិត​ទៀត​រឿយ​ៗ, ត្រិះរិះ ។ រិះ​រក ពិចារណា​រក, គិត​គ្នេរ​រក ។ រិះ​រេ គិត​គ្នេរ​គ្នាន់​លៃ​លក​ដោយ​រេ​គំនិត​រក​ឲ្យ​បាន​ងាយ​ឲ្យ​បាន​ស្រួល ។