សំ. ( ន. ) (រេផ) អក្សរ រ; ពាក្យ ។ ឈ្មោះ​វណ្ណយុត្ត​មួយ​ប្រភេទ​មាន​រូប​សណ្ឋាន​ដូច្នេះ (៌) សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​ភាសា​សំស្រ្កឹត ដាក់​លើ​អក្សរ​តួ​ចុង​ឲ្យ​អក្សរ​តួ​ដើម​បន្ទាត់​នោះ​មាន​សូរ​សំឡេង​ញ័រ, ដូច​ជា : ទុគ៌ត, ទុព៌ល, បព៌ត ជាដើម (ម. ក្នុង ព. របាទ ផង) ។