រោរព
--រប់ បា.; សំ. ( ន. ) (រោរុវ; រៅរវ) ឈ្មោះឋាននរកមួយមានសូរសម្រែកកងរំពង ។ គុ. (ព. ប្រ.) ដែលអនាថាមានទុក្ខវេទនាខ្លាំង ស្រែកថ្ងូរឮរំពងឥតស្រាកឬដែលគគ្រក់កខ្វក់សព្វអន្លើ : មនុស្សរោរព, ផ្ទះរោរព (ម. ព. មហារោរព ក្នុងពាក្យ មហា ផង) ។