ស. ( កិ. ) (រ័ប អ. ថ. រ៉ាប់) ទទួល, ទទួលភារៈ, ព្រមទទួលទាំងអស់: រ៉ាប់មុខការ, រ៉ាប់ការម្នាក់ឯង ។ រ៉ាប់ប្រកាន់ (ស. រ័បប្រះកាន់ អ. ថ. រ៉ាប់ប្រៈកាន់) ទទួលធានា (ម. ប្រ., ច្រើនប្រើតែខាងខែត្របាត់ដំបង) ។
