លុ័ញ-ឆៈក បា.; សំ. ( ន. ) (លញ្ឆ + ករ; លាញ្ឆ + ករ) ត្រា (សម្រាប់បោះ); ប្រើជា រ. ស. ព្រះលញ្ឆករ (ព្រះរាជមុទ្រា) ។
