( គុ. ) ឆ្ងាយ​សន្លឹម​ស្រងាត់ : ឆ្ងាយ​លន្លង់ ។ ច្រើន​និយាយ​ផ្សំ​នឹង​ពាក្យ​ លន្លោច ថា : លន្លង់​លន្លោច លន្លង់​គួរ​ឲ្យ​លន្លោច​ចិត្ត (ព. កា. ប្រើ​ជា លន្លោច​លន្លង់ ក៏​បាន) ។ ដែល​ស្រងេះ​ស្រងោច ព្រោះ​ឃើញ​វាល​ធំ​ធេង​ឆ្ងាយ​សន្លឹម​ឬ​ឃើញ​ទី​ប្លែក​ចិត្ត : ចិត្ត​លន្លង់​លន្លោច ។