( កិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​ល្អិត : លម្អិត​ឲ្យ​ខ្ទេច ។ ព. ប្រ. ធ្វើ​ឲ្យ​វិនាស, ឲ្យ​អស់​អំណាច; ឲ្យ​ផុត​ពូជ : លំអិត​ស្រុក; លំអិត​ឲ្យ​អស់​កុំ​ឲ្យ​សល់​មួយ (ប្រើ​ជា លំឥត ក៏​បាន) ។ លំអិត

( ន. ) កម្ទេច​ឬ​ផង់​ល្អិត, ម្សៅ​ផង់ : លម្អិត​ខ្លឹម​ចន្ទន៍ ផង់​ខ្លឹម​ចន្ទន៍ ។ ប្រើ​ជា លំឥត ក៏​បាន ។