លយៈ
លៈយៈ សំ. បា. ( ន. ) (លយ) ឈ្មោះមាត្រារាប់វេលាចំនួន១០ខណៈ គឺ១០០ ការផ្ទាត់ម្រាមដៃបន្តគ្នាមិនដាច់; តាមលទ្ធិបុរាណ ប្រាប់បែបឲ្យរាប់ថា : ការផ្ទាត់ម្រាមដៃ (បន្តគ្នាមិនដាច់) ១០ ដង ជា ១ ខណៈ, ដប់ខណៈជា ១ លយៈ, ដប់លយៈជា ១ ខណលយៈ, ដប់ខណលយៈជា ១ មុហុត្ត, ដប់មុហុត្ត ជា ១ ខណមុហុត្ត ។ សំឡេងច្រៀងលាយជាមួយនឹងសូរតន្រ្តី ឬចង្វាក់ភ្លេងនិងចម្រៀងលាយគ្នា : លយៈភ្លេង; តន្រ្តីនិងចម្រៀងត្រូវលយៈគ្នា ។